AYNI GÖĞÜN EZGİSİ
-Abdülselam Aydın'ın anısına-
(Vurulduğumuz kentlere yasak diliyle
elinden tutsa öfkenin büyümeyi öğretecek
ve büyüyecekti…)
Abdülselam,
daha aşksız ve kitapsız;
lisede,
ipince,
esmer yürekli bir oğlan.
Bu yağmur nerden gelir:
Sular bulanır.
Bu çığlık nasıl büyür:
Yürek daralır.
Bu kavga ne de bıçkın:
Meydan aranır.
Aranır abdülselam,
bilmez bir oğlan…
Diyarbakır'ın göğsünde terli bir akşam
daralan sokaklarda bir yaşamı çaldılar;
Abdülselam kardeşimi arkasından vurdular!
Mezarını ziyaretimde söyledikleridir:
“-Koştum, kan mevsimine erken sarıldım,
bir kanlı geçitte vuruldum kaldım…”
Yılmaz Odabaşı/ 1987, Diyarbakır